Nasza Wiara - Forum dla ludzi wierzących, kochających i pozytywnie myślących

DEKALOG DOJRZAÂŁEGO GRAFOMANA
.
1. Jesteœ dobrym poet¹ PONIEWA¯ (empiryczne dowodzenie wybitnoœci): Wyda³eœ ksi¹¿kê (dwie, piêÌ, siedemnaœcie) i/lub wygra³eœ coœ tam w iluœ tam konkursach (nagrodê literack¹) i/lub ktoœ napisa³ Ci pozytywn¹ recenzjê i/lub chwal¹ Ciê na forach, a to przecie¿ jest zewnêtrzn¹, arbitraln¹ opini¹ albo materialnym dowodem.
.
2. Profesjonalni krytycy literaccy nie znajÂą siĂŞ na poezji. Nie chodzi o to, Âże robiÂą b³êdy – to wiedzÂą wszyscy, a nie tylko prawdziwi grafomani. Prawdziwy grafoman wie wiĂŞcej. Wie, Âże krytycy w ogĂłle siĂŞ nie znajÂą na poezji.
.
3. Pisz tak, jak pisali inni. Zw³aszcza Ró¿ewicz albo Sosnowski, ale najlepiej w ogóle tak, jak jacyœ inni wielcy poeci. Im bardziej to, co piszesz jest podobne do tego, co zosta³o uznane ju¿ za poezjê, tym bardziej poetycka jest Twoja poezja. Jeœli nie bardzo wiesz, kogo naœladujesz, po prostu pisz coœ, co przypomina inne rzeczy, które czyta³eœ i s³ysza³eœ, i pl¹cz¹ Ci siê w pamiêci.
.
4. Proza – enteroza. (szczegĂłlny przypadek powyÂższego). Pisz biaÂłe wiersze, ktĂłre skÂładajÂą siĂŞ ze zwykÂłej prozy pociĂŞtej na wersy, najlepiej po 2-3 sÂłowa. DziĂŞki temu dowiedziesz, Âże jesteÂś wielki jak Ró¿ewicz, bo Ró¿ewicz pisaÂł tak jak Ty (a moÂże odwrotnie, ale to bez znaczenia). KaÂżda proza pociĂŞta na wersy jest wierszem. A jeÂśli to jest Twoja proza, to naturalnie – dobrym wierszem.
.
5. W przyrodzie istnieje tylko Twój gust oraz bezguœcie. Pamiêtaj, ¿e jesteœ szczêœciarzem. Dobra poezja to taka, która siê Tobie podoba i j¹ rozumiesz. Niesamowitym zbiegiem okolicznoœci jest to w³aœnie Twoja poezja. Oprócz samego siebie cenisz jeszcze mo¿e 3-5 wspó³czesnych poetów, ale bez przesady.
.
6. Broù wiersza jak Czêstochowy. Jeœli w Twoim wierszu ktoœ znajdzie b³¹d, jakiego siê zupe³nie nie spodziewa³eœ, nie zastanawiaj siê, czy rozmówca ma racjê i jak ewentualnie naprawiÌ ten b³¹d. Przecie¿ Ty nie robisz b³êdów. Kombinuj raczej, jak go uzasadniÌ i udowodniÌ, ¿e tak w³aœnie od pocz¹tku mia³o byÌ.
.
7. Nie przejmuj siê, jeœli w Twoich pogl¹dach s¹ sprzecznoœci. Miêdzy przykazaniem 5 i 10 zachodzi sprzecznoœÌ, ale przestrzegaj obu. Nawet jednoczeœnie. Jesteœ mistrzem œwiata, wiêc co za problem.
.
8. Najlepiej, jeÂśli sam nie bardzo wiesz, o czym piszesz. JeÂśli umiesz zgrabnie pitoliĂŚ, niejeden pomyÂśli, Âże skoro nie rozumie Twoich wierszy, to sÂą pewnie bardzo mÂądre. To wymaga utrzymania siĂŞ w modnym stylu (tematyka, konstrukcja wierszy), ale caÂła reszta powinna mieĂŚ tyle sensu, co delirium naĂŚpanego kocura. Mniej wiĂŞcej tyle. Dopuszczalne sÂą drobne odchyÂły. A o sens siĂŞ nie martw, ktoÂś wybitny dorobi go za Ciebie.
.
9. Pisz sonety (albo inne klasyczne formy). MoÂżna oczywiÂście pisaĂŚ dobre albo zÂłe sonety, ale grafomaniĂŞ najÂłatwiej schowaĂŚ za czymÂś majestatycznym. Najlepiej znajdÂź w encyklopedii takÂą formĂŞ, o ktĂłrej sÂłyszaÂło tylko piĂŞciu badaczy jĂŞzyka arabskiego klasycznego i wciÂśnij do niej tekst o jakimÂś maÂło znanym filozofie. Od razu zostaniesz klasykiem.
.
10. RĂłb to, czego od Ciebie chcÂą. Nie chodzi o wyczulenie na informacje zwrotne, tylko o wyjĂŞcie sobie krĂŞgosÂłupa. Zaawansowany grafoman wie, czego oczekuje rynek/ krytyka/ jurorzy konkursĂłw i potrafi napisaĂŚ „pod nich” dokÂładnie to, co ma zostaĂŚ uznane za naprawdĂŞ zaawansowanÂą grafomaniĂŞ.

Zanim siĂŞ poÂłapiÂą, Âże ich robisz w trÂąbĂŞ, rzucisz kolejny kotlet na talerz. MoÂżna tak naprawdĂŞ dÂługo. Inna droga do tego samego celu: pamiĂŞtaj, Âżeby wiedzieĂŚ z kim siĂŞ napiĂŚ i komu wyÂświadczyĂŚ przysÂługĂŞ. Wpadnie kilka Âśrodowiskowych nagrĂłd, a po Âśmierci z pewnoÂściÂą wystawiÂą Ci pomnik rĂłwnie piĂŞkny, jak Twoje pisanie.
.
SÂławomir PÂłatek
_____________________________
materiaÂł udostĂŞpniony do publikacji przez Autora

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=374720689396036&id=313511502183622