[spl]

.

LOGOS-Koszalin
LOGOPEDIA MEDIALNA



WÂładysÂław Pitak


dla dziennikarzy, politykĂłw, samorzÂądowcĂłw, nauczycieli, pracownikĂłw mediĂłw, rzecznikĂłw prasowych, pracownikĂłw PR, menedÂżerĂłw.

ZajĂŞcia odbywajÂą siĂŞ  w formie 3-dniowych zjazdĂłw (od piÂątku do niedzieli).
W programie miĂŞdzy innymi zajĂŞcia obejmujÂące zagadnienia z zakresu estetyki Âżywego sÂłowa, interpretacji tekstĂłw, elementĂłw retoryki, pracy nad gÂłosem, pracy przy mikrofonie, przygotowania wystÂąpienia przed kamerÂą, ksztaÂłtowania wizerunku, elementĂłw psychologii w komunikacji, technik pokonywania stresu.

Prowadzi je logopeda, muzykoterapeuta, aktor estradowy, operator kamer filmowych i telewizyjnych,   wizaÂżysta – WÂładysÂław Pitak.

Adres:


Towarzystwo Terapii i KsztaÂłcenia Mowy
 „LOGOS”
ul. Pieczarek 4,
75-900 Koszalin
tel. (94) 340-60-06
kom. 600-809-254


Kontakt:

 e-mail :
logos@logos.pomorze.pl
strony URL:
www.logos.pomorze.pl

.

[spl]

.
SzkoÂły mĂłwcĂłw

Umiejêtnoœci wypowiadania siê i przekazywania myœli najlepiej zacz¹Ì siê uczyÌ u profesjonalistów. A potem cierpliwie ÌwiczyÌ zgodnie z ich radami

Jak wœród wielu szkó³ oraz agencji, które oferuj¹ szkolenia w zakresie wizerunku, rozpoznaÌ te, które s¹ w stanie nam rzeczywiœcie pomóc ?

 

Po pierwsze, jeÂśli firma obiecuje, Âże w ciÂągu 12 godzin nauczy nas przemawiania, to znaczy, Âże nie nauczy nas niczego.

- Aby wyÌwiczyÌ w³aœciw¹ wymowê, potrzeba od trzech miesiêcy do roku - twierdzi trener i logopeda medialny Joanna Luboù. - Mowa jest procesem zautomatyzowanym i ¿eby coœ poprawiÌ, trzeba wpisaÌ w poœwiadomoœÌ nowe zachowania: wielokrotnie powtarzaÌ i trenowaÌ od 15 do 30 minut dziennie, jeœli wada jest usuwalna.

 

Po drugie, powinniœmy zwróciÌ uwagê na zakres szkolenia. Nie oczekujmy cudu po kilku ró¿nych zajêciach w ci¹gu dnia. Pozwala to zaledwie rozpoznaÌ, a nie rozwi¹zaÌ problem.

 

Po trzecie, nawet najlepszy program szkolenia nie obroni siĂŞ, gdy nie bĂŞdzie za nim staÂła doÂświadczona kadra trenerĂłw. Warto wiĂŞc zapytaĂŚ o wykÂładowcĂłw i sprawdziĂŚ ich pozycjĂŞ na rynku.


Po czwarte, solidna szkoÂła lub agencja PR powinna przedstawiĂŚ na Âżyczenie potencjalnego klienta referencje osĂłb lub firm, ktĂłre juÂż braÂły udziaÂł w jej szkoleniach.

 

Szkolenia sÂą skrojone na miarĂŞ potrzeb klienta

Przedstawiamy wybrane szkoÂły, ktĂłre w swoich programach uwzglĂŞdniajÂą naukĂŞ z zakresu sztuki przemawiania. (Zestawienie pomija typowe kursy wystÂąpieĂą przed kamerÂą).

SzkoÂła Macieja OrÂłosia Studio BMJ Studio BMJ (www.studio-bmj.pl) oferuje kilka szkoleĂą zapoznajÂących z tajnikami sztuki mĂłwienia. Na przykÂład "Szkolenie autoprezentacyjne, czyli budowanie i wykorzystywanie wizerunku w kontaktach biznesowych" przygotowuje do wystĂŞpowania publicznego.

Przyk³adowe ceny kursów: za dwudniowe szkolenie dla 6-8 osób w oœrodku ko³o Warszawy - 3 tys. z³otych za osobê; szkolenia medialne (jeden dzieù w studiu TV w Warszawie) dla 8-10 osób - ok. 20 tys. z³otych plus VAT. Ka¿dy uczestnik otrzymuje materia³y z zajêÌ: CD-ROM lub kasetê wideo ze swoim wyst¹pieniem i diagnozê indywidualn¹, czyli ocenê jego mo¿liwoœci autoprezentacji na forum publicznym, opiniê logopedy oraz sugestie dzia³aù s³u¿¹cych dalszemu samodoskonaleniu.

- Uczestnicy ucz¹ siê patrzeÌ na siebie oczami innych ludzi. Oceniaj¹ wra¿enie, jakie wywieraj¹ na nich - mówi Bogdan Szczeœniak, aktor, re¿yser i wspó³w³aœciciel Studia BMJ. - Uczymy konstrukcji wyst¹pienia, sposobów radzenia sobie z trem¹, aktywowania widowni. Pomagamy klientowi oceniÌ i wybraÌ najlepszy styl, optymalnie ³¹cz¹cy jego osobowoœÌ z rol¹, w jakiej wystêpuje.


Towarzystwo Terapii i Kszta³cenia Mowy "Logos" w Kretominie k. Koszalina (http://logos.pomorze.pl) proponuje m.in. kurs "Jak byÌ przekonuj¹cym mówc¹ ". W³adys³aw Pitak, logopeda medialny i szef Logosu, mówi, ¿e rozwijanie umiejêtnoœci skutecznej autoprezentacji i prowadzenia rozmów oraz dyskusji to nie moda, ale koniecznoœÌ. Przez 16 godzin w ci¹gu dwóch dni uczestnicy poznaj¹ w³asne metody radzenia sobie z presj¹, Ìwicz¹ wyst¹pienia publiczne, w tym œrodki werbalne i mowê cia³a. Szkolenie kosztuje 690 z³, sk³ada siê z wyk³adów, testów, psychodramy, pracy z mikrofonem i kamer¹. (podkreœl.-LOGOS)
 

Sukces zapewnia dobra kadra i wysiÂłek ĂŚwiczÂącego

Z bogatej listy otwartych kursów w Centrum Szkolenia Polskiego Radia w Warszawie (www.radio.com.pl/cspr) na uwagê zas³uguje "Sztuka wyst¹pieù publicznych". SpecjaliœÌi z centrum obiecuj¹, ¿e spróbuj¹ nauczyÌ, jak mówiÌ ciekawie. W ramach zajêÌ s¹ m.in. kursy: retoryki praktycznej, umiejêtnoœci negocjowania i komunikowania siê, wykorzystywania zasad interpretacji i pozbywania siê tremy. Na dwudniowe szkolenie (14 godzin) trzeba wy³o¿yÌ 950 z³otych.

InnÂą propozycjÂą jest "Kultura jĂŞzyka polskiego", skÂładajÂąca siĂŞ z wykÂładĂłw i ĂŚwiczeĂą wymowy ( zasady prawidÂłowego akcentowania i wymowy polskiej, prace nad artykulacjÂą) oraz poprawnej polszczyzny. Szkolenie trwa dwa dni po 6 godzin i kosztuje 500 zÂłotych.

DobrÂą opiniĂŞ majÂą teÂż zajĂŞcia prowadzone przez szkoÂły: Alert Media Communications Alert Media Communications (www.alertrmedia.pl), On Board (www.onboard.pl), Joker PR Kompania Komunikacyjna (www.jokerpr.pl) oraz trenerkĂŞ LaurĂŞ Klos Sokol (lsokol@it.com.pl).


Jeœli ktoœ chce poznaÌ tajniki udanych wyst¹pieù na indywidualnych lekcjach, zostanie mu stworzona taka mo¿liwoœÌ. Jednodniowe korepetycje u wybranego specjalisty, czêsto o znanym nazwisku, to w Warszawie wydatek 2-5 tys. z³otych. Oczywiœcie taka lekcja to zaledwie wstêp do sztuki piêknego mówienia.

 

Hanna BaÂłon: SzkoÂły mĂłwcĂłw, w: Profit nr 4/2003 kwiecieĂą, s.113.

Pobrano dnia 20.04.2003.
www.logos.dt.pl/orator08

kontakt:

tel.94-340-60-06
e-mail:
biuro@logos.dt.pl

.

[spl]

.
Album 2x VCD/DVD - Æwiczenia relaksacyjne i autogenne

1. Relaks progresywny Jacobsona + Trening autogenny Schultza

PeÂłne wersje 2 ĂŚwiczeĂą do praktycznego wykonywania w warunkach domowych i klubowych.

Opracowanie i wykonanie: WÂładysÂław Pitak, muzykoterapeuta i logopeda medialny.

Nagrania wykonano w Jaskiniach Solno-Jodowych "Galos" w Kudowie i LÂądku Zdroju w 2004 r.

2. Jak radziĂŚ sobie ze stresem + omĂłwienie technik relaksacyjnych

WykÂład, prezentacja i omĂłwienie w wyk. WÂładysÂława Pitaka podczas OgĂłlnopolskich WarsztatĂłw dla Dziennikarzy - NiepoÂłomice 2004).

Z wyk³adu i prezentacji dowiesz siê, ¿e: "relaksacja Jacobsona polega na wykonywaniu okreœlonych, celowych ruchów rêkami, nogami, tu³owiem i twarz¹, po to, aby napinaÌ i rozluŸniaÌ okreœlone grupy miêœni organizmu. Napinanie i rozluŸnianie s³u¿y najpierw wyuczeniu zdawania sobie sprawy z ró¿nicy wra¿eù p³yn¹cych z miêœnia napiêtego i rozluŸnionego.

Systematyczne ĂŚwiczenia uczÂą takÂże nawyku rozluÂźniania wÂłasnych miĂŞÂśni. Uczenie siĂŞ relaksu jest podobne do uczenia siĂŞ jazdy na nartach czy pÂływania.

Z treningu pÂłynÂą okreÂślone korzyÂści.

Oto niektĂłre z nich:
- przyjemne doznania i poprawa samopoczucia,
- wzmocnienie zaufania do siebie,
- zmniejszenie nadciÂśnienia i poprawa pracy serca,
- lepsza praca ¿o³¹dka i jelit,
- dziaÂłanie profilaktyczne przeciw wrzodom i kÂłopotom trawiennym,
- zmniejszenie nerwowoÂści, rozwĂłj wyobraÂźni i procesĂłw myÂślenia.

Nazwa trening autogenny Schultza pochodzi od greckiego sÂłowa "autos"- sam i "genos"- poczÂątek, pochodzenie, rĂłd. Autogenny znaczy wiĂŞc: ĂŚwiczÂący wÂłasne EGO.

Ró¿nica miêdzy stanem hipnotycznym a autogennym polega na tym, ¿e w pierwszym przypadku cz³owiek znajduje siê pod wp³ywem dzia³ania hipnotyzera, a w autogenii - pod wp³ywem samego siebie.

Trening Schultza ma bardzo szerokie zastosowanie w leczeniu wspomagaj¹cym przy ró¿nego rodzaju neurozach i zaburzeniach psychosomatycznych, dolegliwoœciach hormonalnych, w neurologii, foniatrii, po³o¿nictwie, stomatologii i przy drobnych zabiegach chirurgicznych.

Metoda sprawdzi³a siê w wielu dziedzinach , m.in. w poradniach wychowawczych i ma³¿eùskich, w sporcie (przed startem) i sztuce aktorskiej i publicznych wyst¹pieniach (przy opanowywaniu tremy przed wystêpami).

Obiektywne badania kliniczne (EEG, EKG) dowodzÂą, Âże metoda ta wpÂływa na Âłagodzenie, a nierzadko usuwa m.in. takie objawy chorobowe:

- nerwicowy czĂŞstoskurcz serca i nerwowe poÂłykanie powietrza,
- choroba wrzodowa ¿o³¹dka i dwunastnicy,
- d³awica sercowa (po³¹czona ze stanami lêkowymi),
- dusznica oskrzelowa,
- nerwice narz¹dowe (dyskinezje dróg ¿ó³ciowych, spastyczne stany jelit, zaparcie),
- mêczliwoœÌ, migrena i moczenie nocne,
- naczynioruchowe bĂłle gÂłowy,
- nadciÂśnienie tĂŞtnicze,
- nadczynnoœÌ tarczycy,
- pokrzywka i ÂświÂąd nerwicowy,
- ruchy przymusowe (tiki) i wymioty psychogenne,
-   wegetatywne zaburzenia kr¹¿enia i przewodu pokarmowego.

#



Koszt albumu 2xDVD = 45 zÂł.+ 5 zÂł (koszty pocztowe) = 50,- zÂł z przedpÂłatÂą na konto autora:


rodzaj wpÂłaty: album 2xVCD

WysyÂłka odbywa siĂŞ w terminie 3 dni  po otrzymaniu potwierdzenia z banku o wpÂłyniĂŞciu w/w kwoty na konto.
~~~~~~~~~~~~


Uwaga: 

Nr konta podamy po zÂłoÂżeniu zamĂłwienia  mailowego  (biuro@logos.dt.pl) lub telefonicznego (94-340-60-06)  z podaniem  tytuÂłu  zamĂłwionego nagrania, nazwiska odbiorcy i jego adresu.


telefony:
94-340-60-06;
600-809-254
e-mail:   logos@logos.pomorze.pl
strona :   www.logos.pomorze.pl

Zapraszamy


.

[spl]

.

Szkolenie i Warsztaty z muzykodramy i gier psychologicznych
 



WÂładysÂław Pitak (aktor, logopeda medialny, trener zdolnoÂści twĂłrczych) prowadzi warsztaty kreatywne poszerzajÂące umiejĂŞtnoÂści: aktywizacji pracy uczniĂłw, pobudzania zdolnoÂści myÂślenia i dziaÂłania twĂłrczego, poruszajÂące zagadnienia z zakresu psychopedagogiki twĂłrczoÂści. Koszt udziaÂłu jednej osoby 170 - 250 zÂł (w zaleÂżnoÂści od liczby uczestnikĂłw).

Warsztaty dodatkowo poruszajÂą podstawowe problemy wychowawcze, pedagogiczne, relacji miĂŞdzyludzkich, nieporozumieĂą zwiÂązanych z uprzedzeniami, brakiem tolerancji, stereotypowym sposobem myÂślenia i dziaÂłania.

Warsztaty przeznaczone sÂą dla:

animatorów kultury, nauczycieli i wychowawców, rodziców, wolontariuszy i studentów oraz wszystkich, którzy pracuj¹ z dzieÌmi i m³odzie¿¹ oraz zainteresowanych samorozwojem.

Warsztaty trwajÂą 18-20 godz. (dwa dni) w terminach uzgodnionych z instytucjami, organizacjami i firmami ; prowadzone sÂą w grupach 12-18 osobowych. Koszt udziaÂłu jednej osoby 170 - 250 zÂł. (w zaleÂżnoÂści od liczby uczestnikĂłw)



 
organizator:

Towarzystwo Terapii i KsztaÂłcenia Mowy LOGOS
adres: 75-900 Koszalin - Kretomino, ul.Pieczarek 4

tel.: 94-340-60-06,
 e-mail: biuro@logos.dt.pl
www: http://logos.dt.pl 


.

[spl]

.

 
RETORYKA – SZTUKA PRZEMAWANIA I PRZEKONYWANIA

RETORYKA – SZTUKA PRZEMAWANIA I PRZEKONYWANIA

@

* POROZUMIEWANIE SIÊ Z LUD¬MI - scenariusz lekcji Gimnazjum w Góralicach

Porozumiewanie siĂŞ z ludÂźmi moÂże byĂŚ Âłatwe lub trudne. W rozmowie z obcokrajowcem bĂŞdzie trudne, jeÂśli nie znamy danego jĂŞzyka. Ale czy nie zdarzyÂła Wam siĂŞ sytuacja, gdy nie mogliÂście porozumieĂŚ siĂŞ z kimÂś znajomym? Czasami prosicie o coÂś rodzicĂłw i teÂż macie wraÂżenie, Âże nie moÂżecie siĂŞ nawzajem zrozumieĂŚ. Takich sytuacji jest wiele w Âżyciu kaÂżdego z nas.
>>> wiĂŞcej >>>  www.logos.dt.pl/orator15

* KOMUNIKACJA NIEWERBALNA W PRACY SOCJALNEJ

Wszyscy, w³¹czajÂąc dzieci, zauwaÂżajÂą niezgodnoÂści i sprzecznoÂści miĂŞdzy tym, co ludzie wypowiadajÂą w postaci s³ów i tym, co wyraÂżajÂą w sposĂłb niewerbalny. Niezwykle interesujÂące zagadnienie komunikacji pozawerbalnej jest badane przez przedstawicieli ró¿nych dyscyplin naukowych. SkÂłada siĂŞ na niÂą to wszystko, co w naszym wyglÂądzie, zachowaniu, a takÂże elementach otoczenia (np. stosy papierĂłw na biurku, sugerujÂące, Âże klient jest intruzem przerywajÂącym nam waÂżnÂą robotĂŞ) >>> wiĂŞcej  >>> www.logos.dt.pl/orator14

* HISTORIA

Retoryka narodziÂła siĂŞ w staroÂżytnej Grecji. Wywodzi siĂŞ z sofistyki (zasady prowadzenia sporĂłw), poezji i walki sÂądowej.
>>> wiĂŞcej  >>> www.logos.dt.pl/orator13

* DLACZEGO RETORYKA?

TytuÂłowe pytanie traktujĂŞ jako swoistÂą prowokacjĂŞ intelektualnÂą. NaleÂży ono bowiem do gatunku kwestii tylko pozornie wymagajÂących uzasadnienia, a w istocie uzasadnionych aÂż nazbyt dobrze. Z drugiej strony -
>>> wiĂŞcej   >>> www.logos.dt.pl/orator12


* O RETORYCE BEZ UPRZEDZEÑ

Z pewnymi oporami przystĂŞpujĂŞ do kolejnej prĂłby przekonania nieprzekonanych do retoryki. OczywiÂście, nie przesÂądzam, Âże przekonawszy kogoÂś, uzyskam tym samym postawĂŞ entuzjastycznÂą, ale przynajmniej postawĂŞ szacunku i rzetelnego traktowania.
>>> wiĂŞcej  >>> www.logos.dt.pl/orator11

* DLACZEGO RETORYKA POTRZEBNA JEST W SZKOLE

Retoryka ma dziœ z³¹ opiniê: niemal co dzieù spotykamy w prasie i w radiu zdania, w których bana³ i beztreœciowoœÌ oraz mniej lub bardziej ozdobne gadulstwo okreœla siê mianem: to tylko retoryka.
>>> wiĂŞcej  >>> www.logos.dt.pl/orator10

* 4 MAKSYMY DOBREGO MÓWCY

1. IloÂści: niech twĂłj wkÂład w rozmowĂŞ zawiera tyle ile trzeba informacji - nie wiĂŞcej i nie mniej. Na pytanie "KtĂłra godzina?" odpowiedÂź jedna musi byĂŚ - "5.15". To zasada taka jak przy pracy stolarza - jak masz podaĂŚ trzy gwoÂździe, to kurwa majÂą byĂŚ 3 a nie 4 albo 2.. CzĂŞsto tÂą zasadĂŞ naruszajÂą wyraÂżenia konwencjonalne, typu "Na wojnie jak na wojnie". >>> wiĂŞcej   >>> www.logos.dt.pl/orator09

* SZKO£Y MÓWCÓW

Umiejêtnoœci wypowiadania siê i przekazywania myœli najlepiej zacz¹Ì siê uczyÌ u profesjonalistów. A potem cierpliwie ÌwiczyÌ zgodnie z ich radami.
Jak wœród wielu szkó³ oraz agencji, które oferuj¹ szkolenia w zakresie wizerunku, rozpoznaÌ te, które s¹ w stanie nam rzeczywiœcie pomóc?
>>> wiĂŞcej   >>> www.logos.dt.pl/orator08

* SZTUKA MÓWIENIA

W zamyœle za³o¿yciela Towarzystwa, neurologopedy z doœwiadczeniem teatralnym, ma ono s³u¿yÌ pomoc¹ osobom z mniejszymi i wiêkszymi wadami wymowy, ale tak¿e wszystkim, którym umiejêtnoœÌ "zgrabnego" wys³awiania siê potrzebna jest w pracy lub dzia³alnoœci publicznej: politykom, nauczycielom, biznesmenom.
>>> wiĂŞcej   >>> www.logos.dt.pl/orator01

* ROZSUP£AJ JÊZYK

Koszaliùski neurologopeda pomyœlnie ³¹czy w swej pracy terapeutycznej doœwiadczenia teatralne z praktyk¹ logopedy. Artystyczne " wyrobienie " sprawi³o, ¿e dostrzeg³ potrzebê Ìwiczenia wymowy nie tylko u osób z powa¿nymi jej wadami. UmiejêtnoœÌ wys³awiania siê przydaje siê dzisiaj bardzo, choÌby politykom czy biznesmenom. Dar wymowy to dla nich klucz do sukcesu.
>>> wiĂŞcej   >>> www.logos.dt.pl/orator02

* TECHNIKI SPO£ECZNEGO KOMUNIKOWANIA SIÊ

JEÂŻELI :

* OdnieÂśliÂście PaĂąstwo sukces zawodowy, bo interesy idÂą dobrze.
* WygraliÂście wybory i teraz zasiadacie w rozmaitych radach i ciaÂłach przedstawicielskich.
 
MUSICIE :

* OdbywaĂŚ liczne spotkania.
* UdzielaĂŚ wywiadĂłw do mikrofonu i przed kamerÂą.
* WystêpowaÌ przed ró¿nymi audytoriami.
To trudne umiejĂŞtnoÂści, ale moÂżna siĂŞ ich nauczyĂŚ.
>>> wiĂŞcej   >>> www.logos.dt.pl/orator03 

* WYWIAD TO NIE TYLKO SÂŁOWA

Ma³o kto wie, ¿e poprawne s³owo pisane bardzo ró¿ni siê od mówionego. Przejêzyczenia i z³y szyk zdania umykaj¹ w gor¹cej rozmowie. Na papierze jednak (nawet w g³oœniku) staj¹ siê bardzo widoczne. Je¿eli mamy do czynienia z wywiadem w telewizji, to treœÌ wypowiedzi stanowi zaledwie kilka procent wywiadu, ponad 30 % to tembr g³osu mówi¹cego, ton, modulacja, a prawie 60 % to mowa cia³a - mimika, postawa, gesty i sytuacja.
>>> wiĂŞcej   >>> www.logos.dt.pl/orator04 

* INTERNET W AKCJI KATOLICKIEJ - AKCJA W INTERNECIE

Internet z ca³¹ pewnoœci¹ jest nowym "forum" w znaczeniu nadawanym temu s³owu w staro¿ytnym Rzymie, czyli przestrzeni¹ publiczn¹, gdzie za³atwiano sprawy polityczne i gospodarcze, gdzie wype³niano obowi¹zki religijne, gdzie w znacznej mierze toczy³o siê ¿ycie spo³eczne miasta i gdzie natura ludzka ukazywa³a swoj¹ lepsz¹ i gorsz¹ stronê. By³a to t³umna i chaotyczna przestrzeù, odzwierciedlaj¹ca panuj¹c¹ kulturê, lecz tak¿e tworz¹ca kulturê w³asn¹. - (Internet nowym forum dla g³oszenia Ewangelii - orêdzie Ojca Œwiêtego na 36. Œwiatowy Dzieù Œrodków Spo³ecznego Przekazu 2002 ).
>>> wiecej    >>> www.logos.dt.pl/orator05

* JAK WYSTÊPOWAÆ PRZED KAMER¡?

Jak skonstruowaĂŚ wypowiedÂź do kamery, Âżeby telewizja pokazaÂła nas takimi, jakimi chcemy byĂŚ odbierani. Kto dobrze pokazuje siĂŞ w tv ?
>>> wiĂŞcej  >>> www.logos.dt.pl/orator06

* IM WIÊCEJ MÓWISZ, TYM MNIEJ ROZMAWIASZ

Najczêœciej stosowanym sposobem komunikowania siê codziennego s¹ bezpoœrednie rozmowy z ró¿nymi osobami w rozmaitych sytuacjach. Inaczej rozmawiamy z przygodnym pasa¿erem w poci¹gu lub w poczekalni do lekarza, inaczej zachwalamy produkty, jeszcze inaczej negocjujemy warunki postêpowania. Zawsze jednak porozumiewamy siê przy pomocy s³ów i gestów. Zawsze jakoœ wygl¹damy i zawsze dzieje siê to w jakimœ miejscu i okolicznoœciach.
>>> wiĂŞcej >>> www.logos.dt.pl/orator07

kontakt:

tel.94-340-60-06
biuro@logos.dt.pl
www.logos.dt.pl
.

[spl]

.
Warsztaty dla lektorĂłw
~~~~~~~~~~~~~~~



WÂładysÂław Pitak - aktor i logopeda w jednej osobie -  w czasie warsztatĂłw lektorskich w KoÂłobrzegu

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

kontakt w sprawie szkoleĂą:

biuro@logos.dt.pl

tel.94-340-60-06



@


Warsztaty dla lektorów, którzy podczas nabo¿eùstw odczytuj¹ S³owo Bo¿e zgromadzi³y w Oœrodku Charytatywnym pw. Anio³ów Stró¿ów w Ko³obrzegu prawie 80 m³odych osób.

"MÂłodzi ludzie stajÂący przy ambonce sÂą wybraĂącami, arystokracjÂą poÂśrĂłd wiernych" - mĂłwi WÂładysÂław Pitak, logopeda. Od nich zaleÂży, jak ludzie zgromadzeni w koÂściele bĂŞdÂą odbierali sÂłowo BoÂże, jak je zrozumiejÂą i zapamiĂŞtajÂą. Warsztaty prowadzone pod okiem specjalistĂłw obejmujÂą ĂŚwiczenia zrozumienia tekstu, poprawnej dykcji i emisji gÂłosu, a takÂże podpowiadajÂą, w jaki sposĂłb nawiÂązaĂŚ kontakt ze sÂłuchaczem.


Jacek Kwiatek z ParsĂŞcka jest jedynym lektorem w swojej parafii. TĂŞ funkcjĂŞ peÂłni od 6 lat. "OddaliÂśmy Bogu na sÂłuÂżbĂŞ swoje ciaÂło i swoje usta, naleÂży wiedzieĂŚ, jak sÂłuÂżyĂŚ coraz doskonalej. Dlatego juÂż po raz drugi jestem na takich warsztatach".

Dla uczestników szkolenia Pismo Œwiête jest nie tylko ksiêg¹, z której czytaj¹ podczas zgromadzenia, ale przede wszystkim jest ich w³asn¹ ksi¹¿k¹, z któr¹ s¹ zaprzyjaŸnieni.

"W Biblii sÂą zawarte odpowiedzi na wszystkie pytania, dlatego codziennie po niÂą siĂŞgam " wyznaje Kasia Baran, ktĂłra jest lektorkÂą w koÂściele pw. ÂŚw. Jadwigi w BiaÂłogardzie.

Autor ks. Dariusz JaÂślarz

GoœÌ Niedzielny
http://www.mlodzi.koszalin.opoka.org.pl/modules/news/article.php?storyid=294

.

[spl]

.



Zasady przygotowania i odczytywania lekcji (czytaĂą mszalnych) przez lektora

Przedstawiamy Wam zasady i praktyczne porady dla lektorĂłw, odczytujÂących czytania mszalne w zgromadzeniu liturgicznym. Ta zaszczytna posÂługa i funkcja winna byĂŚ wykonywana z godnoÂściÂą i stosownym przygotowaniem, nad ktĂłrym powinien czuwaĂŚ parafialny opiekun ministrantĂłw, a takÂże dekanalny duszpasterz ministrantĂłw, odpowiedzialny za organizacjĂŞ i przebieg kursu lektorskiego.


REGUÂŁA I - lektor wybrany z Ludu BoÂżego

Czytanie SÂłowa BoÂżego i gÂłoÂśne odmawianie modlitw podczas liturgii, jest jednÂą z wielu posÂług i funkcji liturgicznych, jakie powierza siĂŞ wiernym i dziĂŞki ktĂłrym Âżyje wspĂłlnota wierzÂących.
WieloœÌ pos³ug i funkcji, które wraz z Soborem Watykaùskim II zosta³y na nowo odkryte i uznane za wa¿ne, jest wielkim bogactwem Koœcio³a. One bowiem objawiaj¹ Koœció³, ukazuj¹ jego hierarchiczn¹ i spo³eczn¹ naturê.
Nasze ró¿norodne uzdolnienia i talenty, tak¿e we mszy œw. s³u¿¹ budowaniu wspólnoty: gotowoœÌ otwarcia siê na Ducha Bo¿ego, mówienie w Duchu Bo¿ym, uzdolnienia artystyczne, umuzykalnienie, dobra dykcja, gesty i postawy.

REGUÂŁA II - zrozumienie podstawÂą owocnego przekazu

Tego, czego sami nie zrozumieliÂśmy, nie moÂżna odczytywaĂŚ innym. Dlatego do czytania wyznaczonego tekstu, trzeba siĂŞ w domu gruntownie przygotowaĂŚ.

Dobrze odczytywaĂŚ dany tekst moÂżna jedynie wtedy, gdy odczytujÂący rozumie go tak dobrze, jak gdyby sam byÂł jego autorem. Zrozumienie tekstu nie dokonuje siĂŞ jednak automatycznie, bez zastanowienia siĂŞ i przemyÂślenia.

Do tego zaÂś potrzebny jest czas. Dlatego na przygotowanie czytania, na poprawne jego zrozumienie trzeba bezwarunkowo umieĂŚ poÂświĂŞciĂŚ czas. Jest to niezbĂŞdny warunek, aÂżeby wÂłaÂściwie przeczytaĂŚ widziany pierwszy raz tekst. LekcewaÂżymy sÂłowo BoÂże i ludzi, ktĂłrzy nas sÂłuchajÂą, jeÂśli spodziewamy siĂŞ, Âże potrafimy to sÂłowo odczytywaĂŚ bez uprzedniego przygotowania.

W jaki sposĂłb moÂże dotrzeĂŚ do ludzkich serc nasze sÂłowo, skoro sami czytamy je bez zrozumienia?

PowinniÂśmy wiĂŞc juÂż w przeddzieĂą sÂłuÂżby liturgicznej gÂłoÂśno odczytaĂŚ wyznaczony tekst.


@@@




trener WÂładysÂław Pitak (pierwszy od prawej) z uczestnikami kursu lektorskiego w KoÂłobrzegu



]kontakt w sprawie szkoleĂą:

biuro@logos.dt.pl
tel.94-340-60-06

@@@



REGUÂŁA III - czytaĂŚ na gÂłos

Ten, kto tylko po cichu, pobieÂżnie oczyma przeczytaÂł to, co chciaÂł przygotowaĂŚ, z pewnoÂściÂą zawiedzie w koÂściele. Dopiero wĂłwczas, gdy czyta siĂŞ gÂłoÂśno, zauwaÂżyĂŚ moÂżna ukryte bogactwo tekstu biblijnego - jego piĂŞkno i moc.

Czytanie po cichu albo tylko wodzenie oczyma po tekÂście, nie jest przygotowaniem wystarczajÂącym, lecz ĂŚwiczeniem swego wzroku i umysÂłu.

Jedynie gÂłoÂśne czytanie pozwala zgraĂŚ wzrok, mĂłzg, gÂłos, jĂŞzyk i oddech. CzytajÂąc po cichu nie ĂŚwiczymy w ogĂłle naszej artykulacji czyli wymowy. Wydaje siĂŞ, Âże ciche czytanie jako ĂŚwiczenie proklamacji SÂłowa BoÂżego, jest pozbawione wartoÂści.

Ten, kto pragnie dobrze czytaÌ, musi byÌ sercem przy s³uchaczach, podczas gdy jego oczy œledz¹ tekst zapisany na papierze. Potrzebny jest wzgl¹d, uwaga zwrócona na s³uchaczy, odczuwanie razem z nimi i zdolnoœÌ nawi¹zywania z nimi kontaktu wzrokowego.

IntegralnÂą cechÂą czytania jest wczuwanie siĂŞ w sÂłuchaczy. CzytaĂŚ coÂś komuÂś - znaczy po prostu udzielaĂŚ siĂŞ, dzieliĂŚ siĂŞ czymÂś ze sÂłuchaczami.


REGUÂŁA IV - podziaÂł tekstu na czĂŞÂści

Przygotowanie tekstu biblijnego do odczytania rozpoczyna siê od podzielenia go na pewne czêœci. W ten sposób uzyskujemy dobr¹ orientacjê i pewnoœÌ, ¿e w³aœciwie go zrozumieliœmy. Znajdujemy tzw. sens logiczny.

Po pierwszym gÂłoÂśnym odczytaniu tekstu biblijnego, naleÂży podzieliĂŚ go na czĂŞÂści, wedÂług treÂści i sensu.

Z kolei kaÂżda z tych czĂŞÂści wymaga osobnego podziaÂłu na mniejsze jednostki, ktĂłrymi sÂą zwykle poszczegĂłlne zdania.

Ka¿de z nich zawiera zazwyczaj jak¹œ jedn¹ samodzieln¹ myœl czy obraz, choÌ czasem mo¿e byÌ ich wiêcej.

PodziaÂł taki pozwala lektorowi uchwyciĂŚ sens logiczny danego tekstu i wÂłaÂściwie zaprezentowaĂŚ go sÂłuchaczom.

.

[spl]

.
REGUÂŁA V - znaki przystankowe, pauzy

W czytaniach wystĂŞpujÂą stosowne znaki przystankowe: dwukropki, kropki, przecinki, Âśredniki, myÂślniki itd. NaleÂży je zaznaczyĂŚ podczas czytania, czyniÂąc odpowiednio dÂługÂą przerwĂŞ (pauzĂŞ).

W czytaniu odgrywajÂą one bardzo waÂżnÂą rolĂŞ.

Pauzy to okresy krĂłtszego lub dÂłuÂższego milczenia w czasie czytania.
Celem ich jest oddzielenie poszczególnych czêœci tekstu, aby s³uchaczowi u³atwiÌ zrozumienie sensu ca³oœci. Przez b³êdne stosowanie przerw, sens mo¿e ulec zmianie (np. "Czytanie z Listu œw. Paw³a (pauza) Aposto³a do Efezjan" - s³uchacz mo¿e odnieœÌ wra¿enie, jakoby œw. Pawe³ by³ Aposto³em pos³anym wy³¹cznie do Efezjan). Po prawid³owo stosowanych przerwach poznaje siê, ¿e lektor rozumie to, co czyta. Bez zrozumienia treœci mo¿na wprawdzie wyraŸnie czytaÌ, ale nie mo¿na robiÌ prawid³owych pauz.

Przerwy wymagane sÂą ponadto ze wzglĂŞdu na, potrzebĂŞ oddechu: Lektor potrzebuje przerw, aby uzupeÂłniĂŚ powietrze do dalszego czytania. Lektor powinien przy kaÂżdej okazji nabieraĂŚ powietrze, w przeciwnym bowiem razie bĂŞdzie odczuwaÂł zmĂŞczenie lub, gdy mu zabraknie powietrza, zrobi niespodziewanie przerwĂŞ w zupeÂłnie nieoczekiwanym miejscu.

Tak jak dla lektora, przerwy potrzebne s¹ równie¿ dla s³uchaczy. S³uchacz nie mo¿e byÌ zalany potokiem s³ów, gdy¿ nie zrozumie wtedy prawid³owo czytanego tekstu.





Ks. Andrzej Zaniewski w roli kantora i akompaniatora


@@@

kontakt w sprawie szkoleĂą:

biuro@logos.dt.pl
tel.94-340-60-06

@@@



Rodzaje przerw:

Akapit - jest to zakoĂączenie zdania kropkÂą i rozpoczĂŞcie nastĂŞpnego od nowej linijki. Oznacza to nowy rozdziaÂł lub nowÂą myÂśl. Jest to najdÂłuÂższa przerwa stosowana w czasie czytania. Trwa ona na okres liczenia do trzech (zaznacza siĂŞ jÂą w przygotowywanym tekÂście jako ///) - jest to tzw. przerwa a linea.

W tym czasie lektor nabiera powietrza, przygotowuje siĂŞ do nastĂŞpnej czĂŞÂści i kontaktuje siĂŞ wzrokiem ze sÂłuchaczami.

Podobnie przerwĂŞ "na trzy" stosujemy:

- po sÂłowach rozpoczynajÂących lekcjĂŞ, np. "Czytanie z ksiĂŞgi Jozuego"
- po ostatniej kropce czytania, a przed sÂłowami: "Oto SÂłowo BoÂże"
Kropka - jest to nieco krĂłtsza przerwa, odpowiadajÂąca liczeniu do dwĂłch (//).

ÂŚrednik - to taka sama przerwa jak kropka.

Przecinek - to najkrĂłtsza przerwa, liczona do jednego (/) czyli tylko tyle, aby uzupeÂłniĂŚ powietrze i rozdzieliĂŚ poszczegĂłlne myÂśli dla ich lepszego zrozumienia. Przecinek nie jest jednoznaczeniowym (zawsze takim samym) znakiem przystankowym. Niekiedy trzeba go przeczytaĂŚ szybko, jakby przeoczyĂŚ, a czasami naleÂży go potraktowaĂŚ tak powaÂżnie, jak kropkĂŞ albo Âśrednik. Czynimy wĂłwczas przerwĂŞ "na raz". PodobnÂą przerwĂŞ stosujemy po kropce.

Nawias - zawiera sÂłowo lub zdanie wyjaÂśniajÂące. Jest to przerwa liczona na jeden (/).

Dwukropek i cudzysÂłowie - ta pauza nie jest dokÂładnie okreÂślona. NajczĂŞÂściej jest rĂłwna kropce, czyli liczy siĂŞ jÂą do dwĂłch (//).

Pytajnik i wykrzyknik - wymaga przerwy jak przy kropce (/), ale jeÂśli chcemy wywoÂłaĂŚ pewne zaciekawienie lub napiĂŞcie u sÂłuchaczy, moÂżna zrobiĂŚ przerwĂŞ nieco dÂłuÂższÂą. Pytajnik naleÂży zaznaczyĂŚ antykadencjÂą (wzniesieniem tonu), zaÂś wykrzyknik - podniesieniem gÂłosu (natĂŞÂżenie).
Przerwy wtr¹cone - robimy je w miejscach, gdzie ma ¿adnego znaku interpunkcyjnego. S³u¿¹ one pe³niejszemu zrozumieniu zdania.

- Po podmiocie zdania g³ównego - np. "Bóg /jest Stwórc¹ nieba... "

- Przy opuszczeniach - np. " CiaÂło naleÂży do ziemi, dusza / Bogu. "

- Przy ³¹cznikach jak "i," "albo", "bo" - np. " To / albo owo "
 
Bez tych dodatkowych przerw lektor nie jest w stanie przekazaÌ treœci oraz utrzymaÌ w³aœciwego tempa. Przerwy tego typu s¹ krótkie. Ich miejsce wyznacza lektor sam znajdzie je tym ³atwiej, im lepiej zrozumie treœÌ czytanego tekstu.

 np. "ZbuntowaÂł siĂŞ na pustyni Izrael, narĂłd wybrany... ". Po sÂłowie "pustynia" naleÂży zrobiĂŚ krĂłtkÂą przerwĂŞ, w przeciwnym bowiem razie moÂżna byÂłoby zrozumieĂŚ zdanie tak, Âże chodzi o pustyniĂŞ o nazwie Izrael. O przerwie nie zawsze wiĂŞc decyduje kropka czy inny znak pisarski, ale przede wszystkim sens zdania.

B³êdem jest, jeœli lektor robi za ma³o przerw, robi przerwy w nieodpowiednim miejscu lub nie stosuje siê do odpowiedniej d³ugoœci przerw.


REGUÂŁA VI - akcent

Znalezienie wÂłaÂściwego akcentu nie jest sprawÂą szczĂŞÂścia, lecz przede wszystkim kwestiÂą wÂłaÂściwego przygotowania. PrzewaÂżnie akcentuje siĂŞ zbyt wiele wyrazĂłw, gdy tymczasem w kaÂżdej czĂŞÂści zdania, ktĂłra posiada swĂłj wÂłasny sens, wolno zaakcentowaĂŚ mocniej tylko jeden wyraz (sÂłowo).

Podczas czytania sÂłowo zawierajÂące istotnÂą myÂśl, posiadajÂące najwiĂŞksze znaczenie, powinno byĂŚ zaakcentowane, czyli odpowiednio podkreÂślone.

IstniejÂą trzy rodzaje akcentacji wyrazu:

- akcent iloczasowy - polega na wydÂłuÂżeniu wypowiadanego sÂłowa w czasie,
 
- akcent toniczny - polega na podniesieniu tonu przy czytaniu wyrazu akcentowanego

- akcent dynamiczny - polega na zdynamizowaniu, przeczytaniu gÂłoÂśniej danego wyrazu akcentowanego,


Wyraz podkreœlony nadaje zdaniu jednoznaczny sens, warunkuje poprawne odczytanie intencji autora tekstu oraz w³aœciwe przyjêcie treœci przez s³uchaczy. Gdy akcentuje siê w zdaniu zbyt wiele s³ów, wówczas trudno siê zorientowaÌ, co w zdaniu jest najwa¿niejsze. Uzyskujemy zjawisko patosu. Z kolei gdy nie akcentujemy ¿adnego wyrazu - grozi nam monotonia.

.

[spl]

.


@@@




Akcent gramatyczny

W jêzyku polskim polega na wyró¿nieniu jednej z sylab wyrazu przez wymówienie jej silniej, z naciskiem. W jêzyku polskim akcent gramatyczny jest sta³y i przypada na przedostatni¹ sylabê w wyrazie wielosylabowym (akcent paroksytoniczny). Np. Obrazek, mebloœcianka, autostrada. Jednak od tej zasady s¹ wyj¹tki:

TrzeciÂą sylabĂŞ od koĂąca akcentuje siĂŞ:

- w wyrazach obcego pochodzenia zakoĂączonych na: -ika, -yka –
 np. lo-gi-ka, po-li-ty-ka, ma-te-ma-ty-ka, fi-zy-ka.
-ik, -yk w liczbie mnogiej - np. laik - la-i-cy, fizyk - fi-zy-cy, plastyk - pla-st-ycy.

- przy wyrazach zakoĂączonych czÂąstkÂą:  -kroĂŚ, -set. Np. o-siem-set, ty-siÂąc-kroĂŚ.

-Âśmy, -Âście - akcentuje siĂŞ trzeciÂą sylabĂŞ od koĂąca. Np. by-li-Âśmy, czy-ta-li-Âśmy, cho-dzi-li-Âśmy, sta-li-Âście, spa-li-Âście.


Na czwartÂą sylabĂŞ od koĂąca akcent pada w wyrazach:

- zakoĂączonych na: -libyÂśmy, -ÂłybyÂśmy Np. na-kar-mi-Âły-by-Âśmy, mĂł-wi-li-by-Âśmy, cho-dzi-li-by-Âśmy.

- przy wyrazach zÂłoÂżonych z czÂąstek arcy-, eks-, wice- i rzeczownikĂłw jednosylabowych akcent przypada na ostatniÂą sylabĂŞ wyrazu. Np. ar-cy-leĂą, wi-ce-krĂłl, eks-mistrz.

-   przy wyrazach pochodzÂących z jĂŞzykĂłw biblijnych akcentuje siĂŞ inaczej niektĂłre sÂłowa. Np. Je-ro-zo-lima, A-bra-ham, I-za-ak.


@@@



na pierwszym planie trener WÂładysÂław Pitak, za nim uczestnicy warsztatĂłw lektorskich w KoÂłobrzegu

@@@


Akcent logiczny

W ka¿dym zdaniu spotykamy siê z ró¿nymi jego czêœciami, np. podmiot, orzeczenie, dope³nienie itp. Te elementy w ró¿nych zdaniach maj¹ ró¿n¹ wartoœÌ znaczeniow¹. W ka¿dym bowiem zdaniu tkwi jakaœ myœl, idea, sens, który mo¿e byÌ wyra¿ony przez te ró¿ne czêœci zdania. To s³owo, czy s³owa, które wyra¿aj¹ istotn¹ myœl, winny byÌ wyodrêbnione, czyli zaakcentowane. To zaakcentowanie g³ównej myœli (sensu) danego zdania, nazywamy w³aœnie akcentem logicznym.

Akcent ten moÂżemy wykonaĂŚ podobnie jak w przypadku akcentu wyrazowego, przez:

- Wzmocnienie siÂły gÂłosu (akcent dynamiczny)
- ZmianĂŞ wysokoÂści tonu akcent toniczny
- WydÂłuÂżenie sÂłowa akcent iloczasowy
- a takÂże przez przerwĂŞ przed i po danym sÂłowie

Zadaniem lektora jest znalezienie w zdaniu tego wyrazu, ktĂłry decyduje o sensie i odpowiednie gÂłosowo wyodrĂŞbnienie. PrawidÂłowy akcent logiczny warunkuje poprawne odczytanie intencji autora oraz wÂłaÂściwe przyjĂŞcie treÂści przez sÂłuchaczy.

Akcent poÂłoÂżony na niewÂłaÂściwym sÂłowie znieksztaÂłca sens zdania.
Np. "JesteÂśmy dzieĂŚmi Boga" - tak akcentujemy fakt dokonany, ktĂłry miaÂł miejsce w czasie chrztu.

Np. "JesteÂśmy dzieĂŚmi Boga" - tak wyraÂżamy nasze dzieciĂŞctwo BoÂże.

Np. "Jesteœmy dzieÌmi Boga" - tak wyra¿amy przynale¿noœÌ do Boga, a nie do kogoœ innego.


B³êdem jest zaniedbywanie akcentów logicznych lub tworzenie ich zbyt czêsto w jednym zdaniu. Znalezienie poprawnego akcentu logicznego nie jest spraw¹ szczêœcia, ale w³aœciwego przygotowania. Najlepiej po pierwszym przeczytaniu zdania zamkn¹Ì tekst i oddaÌ sens zdania w³asnymi s³owami. Nastêpnie przeczytaÌ tekst z takim akcentem, jaki by³ przy swobodnym mówieniu.






@@@


REGUÂŁA VII - akcent przeczeĂą

Akcent bardzo rzadko le¿y na przymiotnikach, przeczeniach i na koùcu zdania. Nale¿y unikaÌ akcentowania przeczeù: ¿aden, nie itp., poniewa¿ partyku³a przecz¹ca sama w sobie jest mocna i przez s³uchacza wystarczaj¹co zauwa¿alna. Akcent pada najczêœciej na rzeczowniki i czasowniki. Z kolei w modlitwie powszechnej nale¿y unikaÌ tak¿e nu¿¹cego akcentowania czasowników.



REGUÂŁA VIII - dykcja, trudnoÂści wymowy

W jĂŞzyku polskim sÂą sÂłowa Âłatwe do wymowy i z nimi lektor nie ma wiĂŞkszych trudnoÂści. SÂą jednak teÂż sÂłowa trudne.

Lektor winien wczeœniej zaznajomiÌ siê z ich znaczeniem a nade wszystko z prawid³ow¹ wymow¹, przyjêt¹ w jêzyku polskim, by w czasie czytania nie "zaci¹Ì" siê na jakimœ trudnym do wymówienia wyrazie.
Æwiczenia dykcji polegaj± na gimnastyce ruchomych czê¶ci aparatu wymowy (jêzyk, usta, policzki) i szybkim wypowiadaniu trudnych z³o¿eñ g³oskowych.





.

[spl]

.
Podczas czytania musi byĂŚ zachowana takÂże melodyka zdania. Razem z akcentem i odpowiednim tempem, nadaje ona czytanym zdaniom koloryt i dÂźwiĂŞk (wÂłaÂściwe brzmienie).

KaÂżde zdanie zawiera w sobie swoistÂą melodiĂŞ. Dostrzega siĂŞ to przede wszystkim wtedy, kiedy pragniemy coÂś mocniej zaakcentowaĂŚ. Melodia wypowiadanego zdania jest sposobem akcentowania, podkreÂślania tego, co najistotniejsze, pozwala mĂłwcy przekazaĂŚ wÂłaÂściwy sens tekstu. SÂłowo akcentowane w zdaniu prawie zawsze wymawiamy nie tylko nieco gÂłoÂśniej, lecz takÂże trochĂŞ wyÂżej, wzglĂŞdnie niÂżej niÂż pozostaÂłe.

Melodia (intonacja) nadaje zdaniu jednoznaczny i wyraŸny sens. Melodia jest nadto œrodkiem ³¹cz¹cym i porz¹dkuj¹cym poszczególne czêœci zdania.

Lektor ma panowaĂŚ nad falÂą intonacyjnÂą swego gÂłosu. Jest to waÂżne w zdaniach rozwiniĂŞtych. Zwykle w pierwszej poÂłowie zdania gÂłos siĂŞ podnosi (tzw. antykadencja) - wywoÂłujemy przez to napiĂŞcie, zaÂś w drugiej zniÂżamy gÂłos, rozÂładowujÂąc tym samym napiĂŞcie (kadencja).

Mo¿emy z tego wyci¹gn¹Ì nastêpuj¹cy wniosek: kto podczas zgromadzenia liturgicznego odczytuje teksty monotonnie, czyli na jednym tonie, pozbawiaj¹c tym samym zdania melodii, ten niszczy albo zakrywa sens tekstu.

W ten sposób utrudnia s³uchanie w skupieniu lub odbycie wspólnej modlitwy. Nale¿y czytaÌ w sposób naturalny, czyli tak, jak siê mówi, z naturaln¹ zmian¹ melodyki g³osu. Im bardziej ró¿norodna jest fala intonacyjna, tym bogatsza i plastyczniejsza jest nasza mowa.




kontakt w sprawie szkoleĂą:

biuro@logos.dt.pl
tel.94-340-60-06


@@@






@@@


Modulacja gÂłosu

Czytanie brzmi naturalnie, jeœli lektor moduluje g³os. Modulacja polega na zmianie wysokoœci tonu. G³os ludzki rozbrzmiewa w szerokiej skali i obejmuje w mowie przynajmniej jedn¹ oktawê. Im fala intonacyjna jest ró¿norodniejsza, tym mowa jest bogatsza, plastyczna i lepiej wyra¿a myœl oraz stany uczuciowe.

Ka¿dy cz³owiek posiada w³aœciw¹ sobie dominantê tonu, czyli podstawow¹ wysokoœÌ, która zale¿y od anatomicznej budowy narz¹du g³osowego (d³ugoœÌ strun g³osowych, ustawienie krtani). Dominanta powinna s³u¿yÌ za punkt wyjœcia wszystkich zmian wysokoœci - w górê i w dó³.
NaleÂży wystrzegaĂŚ siĂŞ czytania na jednym tonie, gdyÂż wytwarza to nie przyjemnÂą dla ucha monotoniĂŞ.

W modulacji gÂłosu pomagajÂą znaki interpunkcyjne:

- Przy kropce ton siĂŞ obniÂża (\/)

- Przy przecinku gÂłos lekko podnosi siĂŞ lub zostaje w zawieszeniu (=) (/^)

- Przy Âśredniku ton zniÂża siĂŞ, a czasami podnosi siĂŞ (\/) (/^)

- Przy nawiasach, cudzysÂłowach i zdaniach wtrÂąconych ton spada lub podwyÂższa siĂŞ, zaleÂżnoÂści od treÂści (\/) (/^)

- Przy wykrzykniku ton zniÂża siĂŞ i wzmacnia (\/!)

- Przy znaku zapytania gÂłos z reguÂły siĂŞ podnosi (/^)


Æwiczenie:

Przeczytaj poniÂższe zdanie, zwracajÂąc uwagĂŞ na odpowiedniÂą intonacjĂŞ.
 
- "Nie pĂłjdziesz (\/!) dziÂś do domu!" (\/!) - rozkaz, wzglĂŞdnie zakaz.

- "Nie pĂłjdziesz (/^) dziÂś do domu?" (/^) - pytanie (/^)

- "Nie pĂłjdziesz (=)  dziÂś do domu." - oznajmienie (\/)

@@@




WÂładysÂław Pitak - aktor i logopeda w jednej osobie w czasie warsztatĂłw lektorskich w KoÂłobrzegu

@@@


REGUÂŁA X - estetyka wizualna lektora


SÂłucha siĂŞ nie tylko uszami, lecz rĂłwnieÂż oczami. Dlatego lektor wypeÂłniajÂąc swojÂą posÂługĂŞ, winien zwracaĂŚ szczegĂłlnÂą uwagĂŞ na sposĂłb chodzenia, stania, ukÂład rÂąk, styl ubioru oraz na stosunek do samej ksiĂŞgi Pisma Âśw., ktĂłrego sÂłowo bĂŞdzie proklamowaÂł.

SÂłucha siĂŞ takÂże oczami. Tym, co wywoÂłuje w nas wraÂżenie, co do nas przenika, jest nie tylko gÂłos mĂłwiÂącego czÂłowieka, lecz takÂże jego wyglÂąd, wyraz twarzy, jego postawa i zachowanie. I gdy coÂś draÂżni nasze oczy, wĂłwczas odbija siĂŞ to bardzo wyraÂźnie na sÂłuchaniu - uszy dobrze nie sÂłuchajÂą.

Dzieje siĂŞ tak dlatego, poniewaÂż w pierwszym rzĂŞdzie zastanawiamy siĂŞ, dlaczego czÂłowiek ten wyglÂąda tak osobliwie (dziwnie); dlaczego ma wÂłosy pofarbowane na czerwono i w dodatku postawione na Âżelu, czemu ma kolczyk w uchu albo dlaczego na jego albie widaĂŚ Âślady bÂłota lub czekolady lub co gorsza - szminki...

Wcale nie jest spraw¹ drugorzêdn¹, w jaki sposób przemierzamy drogê od swojego miejsca do ambony, jak przy niej stajemy, czy niesiemy z szacunkiem i pewnym dostojeùstwem lekcjonarz mszalny, z którego proklamowane bêd¹ œwiête teksty. Wype³niaj¹c pos³ugê lektora nale¿y te¿ dbaÌ o schludnoœÌ i pewn¹ elegancjê ubioru, zarówno tego "pod spodem", jak i przede wszystkim - samej alby.

@@@



WÂładysÂław Pitak - aktor i logopeda w jednej osobie w czasie warsztatĂłw lektorskich w KoÂłobrzegu

@@@


kontakt w sprawie szkoleĂą:

biuro@logos.dt.pl
tel.94-340-60-06

.

[spl]

.
REGUÂŁA XI – oddech


Nasz oddech jest strumieniem, ktĂłry unosi sÂłowa. Spokojny, cichy oddech czyni lektora spokojnym i opanowanym, a to udziela siĂŞ takÂże sÂłuchaczom. Tempo mĂłwienia i pauzy regulujÂą siĂŞ jakby same.

Nie wolno rozpoczynaĂŚ odczytywania tekstu zbyt szybko, zanim sÂłuchacze nie zajmÂą pozycji siedzÂącej po zakoĂączonej modlitwie dnia (kolekcie) i dopĂłki nie zapanuje w koÂściele zupeÂłna cisza.

Kto nie zachowuje tej zasady i zaczyna czytaĂŚ bez zaczekania na odpowiedniÂą dyspozycjĂŞ wiernych, ten ryzykuje, Âże nie usÂłyszÂą oni poczÂątku tekstu i nie bĂŞdÂą w stanie zrozumieĂŚ caÂłego przesÂłania sÂłowa BoÂżego. Nie moÂżna siĂŞ wĂłwczas dziwiĂŚ, Âże pozostaÂły czas bĂŞdÂą oni spĂŞdzaĂŚ na kaszlaniu i wycieraniu nosa.

Rozpoczynaj¹c czytanie, nale¿y spokojnie i z nale¿nym szacunkiem spojrzeÌ na s³uchaczy i pomyœleÌ, ¿e ci ludzie spragnieni s¹ s³owa Bo¿ego; lektor zaœ jest tym, który rozdziela im je, jak pokarm. Dopiero wtedy mo¿na rozpocz¹Ì czytanie.

OddychaÌ nale¿ycie - to oddychaÌ powoli, spokojnie i g³êboko. Oddech w czasie czytania jest inny ni¿ oddech zwyczajny, tzw. fizjologiczny.
Podstawowa ró¿nica polega na tym, i¿ jest on czyniony przez nas œwiadomie. OddychaÌ winniœmy nie sam¹ klatk¹ piersiow¹ lecz przepon¹ (miêsieù znajduj¹cy siê w dolej czêœci jamy brzusznej).

Aby czytaÌ z zachowaniem nale¿ytego tempa, ze spokojem i bez poœpiechu, nale¿y zaczerpn¹Ì g³êboki oddech przed samym rozpoczêciem czytania.




REGUÂŁA XII - tempo

Niezwykle wa¿ne jest tempo czytania. Zasadniczo nie powinno ono przekraczaÌ 80 s³ów na minutê. Bardzo ³atwo sprawdziÌ, czy zachowujemy na ambonie tê przepisow¹ prêdkoœÌ. Wystarczy znaleŸÌ tekst czytania, maj¹cy ok. 80 s³ów, i swoim tempem odczytaÌ go na g³os z zegarkiem w rêku.

Spokojne tempo mówienia wraz z odpowiedni¹ d³ugoœci¹ pauz i dobr¹ wymow¹, s³u¿y zrozumieniu s³ów i zdaù przez s³uchaczy, pozwala im przyswoiÌ sobie ich sens i pobudza pamiêÌ do przyjêcia nastêpnych treœci.

Nasza œrednia percepcja (odbiór, przyswajanie) nie jest w stanie wychwyciÌ i zrozumieÌ wiêkszej iloœci s³ów, ni¿ w³aœnie 80/min.
Ponadto, jeÂżeli mĂłwi siĂŞ zbyt szybko, nie uwzglĂŞdniajÂąc pauz, wĂłwczas fale dÂźwiĂŞkowe naszego gÂłosu nakÂładajÂą siĂŞ na fale odgÂłosu, czyli echa, odbijajÂącego siĂŞ od Âścian koÂścioÂła i powstaje w ten sposĂłb zupeÂłnie niezrozumiaÂła i niejasna mieszanina dÂźwiĂŞkĂłw (efekt pogÂłosu, echa).
Trzeba zawsze pamiĂŞtaĂŚ o tym, Âże akustyka jest w kaÂżdym koÂściele inna.

Im wiêkszy koœció³, tym wiêksze nale¿y czyniÌ pauzy i tym mniejsze powinno byÌ tempo. Dlatego nale¿y mówiÌ tak powoli, ¿eby fale dŸwiêkowe i fale odg³osu nie krzy¿owa³y siê i wzajemnie na siebie nie nak³ada³y. Pauzy nale¿¹ zatem integralnie do tej czynnoœci, jak¹ jest czytanie. Im trudniejszy tekst, tym zachowanie przerw jest bardziej potrzebne.

Pauzy s¹ równie¿ niezbêdne dla samego lektora, bowiem one pozwalaj¹ mu podczas wdechu "wyprzedziÌ" oczami nastêpne zdanie, jakby "zobaczyÌ" jego treœÌ, aby móg³ je zaraz g³oœno i z odpowiedni¹ tonacj¹ wypowiedzieÌ.

WiêkszoœÌ lektorów czyta zbyt szybko, nie zwracaj¹c uwagi na konieczne pauzy. ród³em tego poœpiechu jest zapewne zdenerwowanie, a mówi¹c dok³adniej - niew³aœciwe oddychanie.


@@@



@@@


kontakt w sprawie szkoleĂą:

biuro@logos.dt.pl
tel.94-340-60-06


@@@



REGUÂŁA XIII - kontakt wzrokowy


Zanim lektor rozpocznie czytanie, postĂŞpuje tak, jak wytrawny dziennikarz telewizyjny - spoglÂąda na zgromadzonych sÂłuchaczy. Natomiast kaÂżdÂą nowÂą myÂśl zaczyna od krĂłtkiej przerwy. W ten sposĂłb nawiÂązuje kontakt ze sÂłuchaczami, ktĂłrym BĂłg sÂłuÂży, otwierajÂąc ich serca na swoje SÂłowo.

Odczytuj¹c tekst biblijny, nale¿y nawi¹zaÌ ze s³uchaczami kontakt, zbudowaÌ pomost pomiêdzy sob¹ a nimi. Dokonuje siê to nie tyle za poœrednictwem s³ów, ile poprzez spojrzenie.

S³uchacze winni w spojrzeniu lektora odczuÌ, ¿e zwraca siê on w³aœnie do nich, obejmuje swoim wzrokiem i sercem wszystkich zgromadzonych w koœciele; nawet tych siedz¹cych w ostatniej ³awce, czy stoj¹cych pod chórem. Nie wystarczy jednak zwyk³e, machinalne, automatyczne zerkniêcie na s³uchaczy, maj¹c przy tym w dodatku spuszczon¹ g³owê (wygl¹da to, jakbyœmy patrzyli "spode ³ba" - taki wzrok komunikuje: "chcê st¹d jak najszybciej zejœÌ; bojê siê was"). Trzeba zwróciÌ siê do nich tak, aby nasze oczy nawzajem siê spotka³y. Tylko wtedy wierni odczuj¹ naprawdê, ¿e lektor pragnie w³aœnie do nich mówiÌ.


Zadaj sobie pytanie; dla kogo wÂłaÂściwie czytasz?

Kiedy naleÂży nawiÂązaĂŚ kontakt wzrokowy z wiernymi? Najlepszy do tego momentem sÂą wspomniane w regule V tzw. przerwy a linea (na 1-2-3).
SpoglÂądanie na sÂłuchaczy jest waÂżne nie tylko dla nich samych, lecz takÂże dla lektora. Pozwala bowiem dostosowaĂŚ gÂłos i tempo czytania do wymagaĂą konkretnej przestrzeni sakralnej, w ktĂłrej siĂŞ odczytuje tekst. UmoÂżliwia rĂłwnieÂż kontrolĂŞ nad tym, jak wykonujemy swoje zadanie.


REGUÂŁA XIV - rodzaje gÂłosu

Najbardziej przyjemnym dla s³uchaj¹cych jest takie czytanie, gdy lektor wype³niaj¹c swoj¹ funkcjê, mówi g³osem piersiowym, to znaczy, gdy rozpoczyna naturaln¹ g³êbok¹ tonacj¹ g³osu i podobnie te¿ koùczy. Zasada ta obowi¹zuje tak¿e w wezwaniach modlitwy powszechnej, które mo¿e odczytywaÌ lektor.

Zasada ta jest bardzo wa¿na, poniewa¿ du¿a przestrzeù sakralna zwykle kusi nas do podniesienia swojego g³osu, by by³ on donoœniejszy i bardziej przenika³ ca³¹ przestrzeù.

Z pewnoœci¹ g³os bêdzie wtedy bardziej natê¿ony i donoœny, ale zap³acimy za to zbyt wielk¹ cenê. Po pierwsze, gdy bêdziemy stale mówiÌ zbyt wysokich tonach, wówczas nasze struny g³osowe, przez nadmierne natê¿enie i przemêczenie, ulegn¹ szybkiemu "zdarciu", czego efektem bêdzie niepo¿¹dana "chrypka".

Poza tym, skutki takiego mówienia udzielaj¹ siê tak¿e s³uchaczom: wysoki g³os mêczy, dra¿ni, natomiast g³os piersiowy, niski i g³êboko osadzony w gardle - uspokaja ich.

G³êboki rejestr g³osu sygnalizuje spokój, skupienie i bezpieczeùstwo. G³os i nastrój nierozdzielnie przynale¿¹ do siebie nawzajem.
Po drugie, mĂłwiÂąc wysokim gÂłosem, wpadamy w ton pseudopoboÂżnego, pÂłaczliwego "zawodzenia", bo trudno jest juÂż w czasie czytania obniÂżyĂŚ gÂłos.

Tak zwana "poboÂżna tonacja", nie jest wiĂŞc w gruncie rzeczy Âżadnym przejawem poboÂżnoÂści lecz koÂścielnÂą formÂą zÂłego nawyku. Nawyku, ktĂłry potem trudno w swoim czytaniu wyeliminowaĂŚ

Podobn¹ zasadê trzeba stosowaÌ w odniesieniu do œpiewu, np. psalmów czy innych modlitw. Nale¿y œpiewaÌ g³osem g³êbokim, z akcentowaniem s³ów i odpowiednimi pauzami. Przede wszystkim, nie wolno œpiewaÌ na zbyt wysokim tonie. Jest to nie tylko nienaturalne, lecz tak¿e mêcz¹ce. Przy œpiewie wymagane jest utrzymanie rytmu mowy, nale¿ytej intonacji s³ów.

Œpiewanie tekstów liturgicznych, aby osi¹gnê³o swój cel jakim jest piêkne, radosne, trafiaj¹ce do serc i umys³ów s³uchaczy przekazywanie s³owa Bo¿ego, wymaga znacznie gruntowniejszego przygotowania ni¿ ich czytanie.


@@@






@@@


kontakt w sprawie szkoleĂą:

biuro@logos.dt.pl
tel.94-340-60-06


@@@



REGUÂŁA XV – wymowa


Staranna wymowa u³atwia s³uchaczom zrozumienie i przyjêcie tekstu oraz sprawia wra¿enie, ¿e lektor bierze go na serio i powa¿nie traktuje funkcjê, któr¹ wype³nia. Z drugiej strony, wymowa nie mo¿e posiadaÌ ¿adnego zak³ócaj¹cego obci¹¿enia; powinna byÌ wolna od wszelkiej sztucznoœci i zmanierowania; nie mo¿e te¿ byÌ zniekszta³cona przez gwarowe nalecia³oœci, indywidualne maniery, neologizmy czy b³êdy.

@@@




@@@


REGUÂŁA XVI - mikrofon

Korzystanie z mikrofonu i aparatury nagÂłaÂśniajÂącej rĂłwnieÂż wymaga pewnych umiejĂŞtnoÂści, ktĂłrych trzeba siĂŞ nauczyĂŚ. Ta bardzo wraÂżliwa i czuÂła aparatura techniczna musi byĂŚ uÂżywana rozsÂądnie i z wielkÂą delikatnoÂściÂą. W przeciwnym wypadku bardziej przeszkadza niÂż pomaga.

PrawidÂłowo skonstruowane i zbudowane wnĂŞtrze koÂścioÂła jest akustycznie dostosowane do mowy i Âśpiewu, i dziaÂła jak wzmacniacz.

Uwzglêdniaj¹c nowoczesne rozwi¹zania architektoniczne i wykorzystuj¹c odpowiednie materia³y budowlane, mo¿na siê obejœÌ bez jakiejkolwiek aparatury nag³aœniaj¹cej. Jednak¿e w niektórych nowoczesnych koœcio³ach, budowanych z ceg³y lub betonu, zastosowanie wzmacniacza i mikrofonu wydaje siê byÌ wprost niezbêdne. Dzieje siê tak dlatego, ¿e we wnêtrzach tych, wysokie tony nadaj¹ce mowie ludzkiej jasnoœÌ i zrozumia³oœÌ, zostaj¹ - mówi¹c najdos³owniej - po³kniête. Œpiewanie w takich koœcio³ach staje siê wielk¹ udrêk¹, natomiast zrozumienie mowy niewyobra¿alnie trudne.

Nowoczesna elektronika dostarcza coraz lepsze urzÂądzenia wzmacniajÂące, ktĂłre rozwiÂązujÂą tego typu trudnoÂści. WzmacniajÂą one zakres wysokoÂści tonu w pomieszczeniach koÂścielnych, w ktĂłrych same z siebie nie mogÂą byĂŚ wzmocnione albo sÂą wrĂŞcz stÂłumione.

 Tego typu urzÂądzenie skÂłada siĂŞ z trzech elementĂłw: jednego lub wiĂŞcej mikrofonĂłw, wzmacniacza i jednego lub wiĂŞcej gÂłoÂśnikĂłw.
Mikrofon jest bardzo delikatnym i wra¿liwym urz¹dzeniem, które rejestruje dos³ownie wszystko i przez wzmacniacz przenosi dalej. Rejestruje tak¿e to czego ludzkie ucho umyœlnie albo te¿ przez nieuwagê nie dos³yszy: ka¿dy g³êboki oddech, ka¿dy b³¹d jêzykowy, ka¿de dialektyczne zabarwienie jêzykowe, seplenienie, ka¿dy szelest towarzysz¹cy przewracaniu stronicy.

Nie nale¿y mieÌ ust zbyt blisko mikrofonu, ale w odleg³oœci ok. 10-20 cm. Wówczas mo¿na us³yszeÌ naturalny, a nie zniekszta³cony g³os lektora. PamiêtaÌ nale¿y, ¿e przy wypowiadaniu tzw. spó³g³osek wybuchowych (p, b) mo¿na uzyskaÌ efekt "buchniêcia" w mikrofon, który zarówno rozprasza wiernych jak i nie pozwala zrozumieÌ nastêpnych s³ów czytania (przez efekt pog³osu).

Jeszcze przed rozpoczêciem celebracji liturgicznej nale¿y mikrofon ustawiÌ na odpowiedni¹ wysokoœÌ, tak, aby unikn¹Ì manipulacji nim podczas liturgii, co wywo³uje ha³as i rozprasza s³uchaczy, tak¿e wzrokowo.
TekstĂłw, ktĂłrymi wierni modlÂą siĂŞ wspĂłlnie (np. ChwaÂła na wysokoÂści Bogu, WierzĂŞ w Boga), nie powinno siĂŞ odmawiaĂŚ razem z nimi przez mikrofon, zagÂłusza to bowiem i przeszkadza modlitwie wiernych.
Z tego samego powodu nie powinno siê wraz z innymi œpiewaÌ pieœni przez mikrofon. Albo rezygnuje siê wtedy ze œpiewania, albo nale¿y siê cofn¹Ì o jeden krok. Do mikrofonu nale¿y mówiÌ spokojnie i niezbyt g³oœno, tak jak mówi siê w domu przy stole.



Gdy wszystko zostanie wykonane...



Gdy wszystkie te reguÂły zostanÂą dokÂładnie przyjĂŞte, wĂłwczas moÂżna byĂŚ pewnym, Âże bĂŞdzie siĂŞ swojÂą posÂługĂŞ lektora peÂłniĂŚ poprawnie.





@@@





@@@

wiĂŞcej fotek w galerii :

http://www.orator.fora.pl/viewimage.php?i=112


kontakt w sprawie szkoleĂą:

biuro@logos.dt.pl
tel.94-340-60-06


@@@





@@@

[PaweÂł]

JeÂżeli nie wiesz, co mĂłwisz – na pewno mĂłwisz co innego.
Chcesz mĂłwiĂŚ co trzeba?
PrzyjdÂź do nas.
Kraina Terapii i KsztaÂłcenia Mowy „LOGOS”
>>> www.logos.pomorze.pl
>>> www.logos.dt.pl
>>> www.logos.hg.pl
>>> www.logos.webserwer.pl

[naszawiara]

.

To co dziaÂło siĂŞ w koÂściele, zawsze kojarzyÂło mi siĂŞ z teatrem

[size=18]OMNIBUS czyli SAMO ÂŻYCIE[/size]


Nieprawda, Âże muzyka Âłagodzi obyczaje -mĂłwi WÂładysÂław Pitak, muzykoterapeuta. -Obyczaje to coÂś wiĂŞcej niÂż samo zachowanie, to wzorce kulturowe, to nasze wychowanie. Nie wierzĂŞ, Âże sama muzyka moÂże nas zmieniĂŚ. Nie sama.

O panu Pitaku pisaliÂśmy kiedyÂś w "GÂłosie Pomorza", kiedy zakwitÂł hodowany przez niego kwiat, tak zwana "krĂłlowa nocy", co jest zjawiskiem niecodziennym i byÂło szeroko komentowane przez prasĂŞ krajowÂą. Pan WÂładysÂław twierdzi, Âże fakt ten byÂł dla niego potwierdzeniem optymistycznej teorii, Âże w kaÂżdej chwili moÂże nas spotkaĂŚ coÂś miÂłego: ot, choĂŚby roÂślina zakwita po 31 latach hodowli.

Pan W³adys³aw w ¿yciu zdoby³ kilka zawodów. Najpierw podczas s³u¿by w wojsku, operatora kamer filmowych i telewizyjnych, a póŸniej w Warszawie u boku profesora Bardiniego zda³ egzamin paùstwowy i zosta³ artyst¹ estradowym o specjalnoœci aktorskiej. Pracowa³ w Domu Kultury Budowlanych, który kiedyœ mieœci³ siê przy ul. Orlej w Koszalinie.

Prowadzi³ tam teatr amatorski. Wprowadzi³ w nim elementy psychodramy i socjodramy. Przed stanem wojennym wspó³pracowa³ z Kameralnym Teatrem Muzycznym przy Koszaliùskim Towarzystwie Muzycznym. Poniewa¿ jednak pan Pitak chcia³ zostaÌ wyk³adowc¹ w koszaliùskiej filii Akademii Muzycznej (by³a taka przy ul. Piastowskiej ), postanowi³ skoùczyÌ studia w Wy¿szej Szkole Pedagogicznej w S³upsku. Po uzyskaniu dyplomu zacz¹³ wyk³adaÌ dykcjê i prowadziÌ zajêcia fakultatywne z teatru.



- Teatr zafascynowa³ mnie w dzieciùstwie, kiedy w jednym z wroc³awskich koœcio³ów zacz¹³em s³u¿yÌ do mszy jako ministrant. Mo¿e siê to wydawaÌ dziwne, ale to co siê dzia³o w koœciele zawsze kojarzy³o mi siê z teatrem. Zapach kadzid³a, dŸwiêk dzwonków, wystêpowanie przed t³umem ludzi zawsze mnie poci¹ga³y. Kiedy jeden z ksiê¿y w sposób niezwykle obrazowy mówi³ kazania, mia³em ochotê z miejsca wst¹piÌ do nieba i zostaÌ anio³kiem. W³aœnie ksiê¿a zainteresowali mnie literatur¹ dotycz¹c¹ psychologii, charakterologii i ludzkich temperamentów; to dziedziny niezwykle przydatne duchownym. Dziêki ich znajomoœci potrafi¹ ju¿ po krótkiej rozmowie zorientowaÌ siê z jakim typem charakterologicznym maj¹ do czynienia... - opowiada pan W³adys³aw.

.
W latach osiemdziesi¹tych wraz ze swoim teatrem odwiedza³ strajkuj¹cych. Potem, kiedy og³oszono stan wojenny, spostrzeg³ jak bardzo ludzie odsuwaj¹ siê od siebie, jak ma³o znacz¹ dla nich przedstawienia, które chcia³ im dawaÌ. Jak mówi - ¿ycie przeros³o teatr. Zacz¹³ pracowaÌ w sanatoriach. Proponowa³ kuracjuszom zabawê w psychodramê, póŸniej wpad³ na pomys³ dodawania do niej elementów muzycznych. Wreszcie stworzy³ coœ, co nazwa³ "muzykodram¹": po³¹czenie muzyki z przekazem s³ownym, zazwyczaj poezj¹. Zachêcony przez psychologów zacz¹³ braÌ udzia³ w zajêciach z muzykoterapii prowadzonych przy Centrum Edukacji Muzycznej. Skoùczy³ tam kurs, który uprawnia³ go do prowadzenia zajêÌ z dziedziny animacji i relaksacji muzycznej.



- Z kuracjuszami rozmawialiÂśmy o muzyce, poezji, diecie i ich wpÂływie na prawidÂłowe funkcjonowanie organizmu czÂłowieka. TakÂże o sensie Âżycia, bez ktĂłrego zatracamy czÂłowieczeĂąstwo i o sposobie wyraÂżania myÂśli, ktĂłry jest najwyÂższÂą formÂą istnienia. Wtedy zareagowali lekarze. Nie do pomyÂślenia byÂło dla nich, Âże nielekarz prowadzi rozmowy o zdrowiu. PostanowiÂłem wiĂŞc zostaĂŚ logopedÂą - to jedyna pozamedyczna specjalizacja tolerowana przez lekarzy. Od tej pory zaczĂŞto wpisywaĂŚ kuracjuszom muzykoterapiĂŞ do karty zabiegowej. DziĂŞki nowym umiejĂŞtnoÂściom rozszerzyÂłem muzykoterapiĂŞ o pewne elementy logopedii.


Pan Pitak mówi o sobie, ¿e teraz jest rentierem, czyli ¿e "odcina kupony". JeŸdzi po œwiecie, odpoczywa. Szczególnie podoba mu siê Francja i jej rozmaite strefy klimatyczne. Ostatnio wpad³ na pomys³ za³o¿enia zespo³u opieki zdrowotnej, z³o¿onego z lekarzy, pielêgniarek i terapeutów rozmaitych dziedzin, którzy na ¿yczenie pacjentów bêd¹ œwiadczyÌ pomoc w domach. Mo¿e to byÌ opieka nad osob¹ po wylewie, nie zawsze maj¹c¹ mo¿liwoœÌ rehabilitacji, lub po prostu opieka nad chorym dzieckiem, kiedy rodzice musz¹ pracowaÌ. ByÌ mo¿e kiedyœ przyjdzie nam do g³owy skorzystaÌ z us³ug logo-muzyko-terapeuty , aktora i re¿ysera w jednej osobie?


Anna B³¹dek (OKO - Tygodnik Miejski "G³osu Pomorza" 13-19 lutego 1999)

P.S.

Pomys³ za³o¿enia zespo³u opieki zdrowotnej i pedagogicznej zaowocowa³ powo³aniem w maju 2001 r. Towarzystwa Terapii i Kszta³cenia Mowy LOGOS w Koszalinie, które wspó³dzia³a z wieloma stowarzyszeniami i organizacjami zajmuj¹cymi siê niesieniem pomocy osobom potrzebuj¹cym.

Na szczególn¹ uwagê zas³uguj¹ porady i konsultacje udzielane za poœrednictwem Internetu. W Internecie mo¿na tak¿e znaleŸÌ wiele artyku³ów pisanych przez cz³onków TTiKM LOGOS.
.

Kontakt: logos@logos.pomorze.pl

.

[ascetyk]

http://www.naszawiara.darmowefora.pl/index.php?topic=78.0