|
ascetyk
|
 |
« Odpowiedz #2 : Listopad 12, 2012, 12:26:21 » |
|
.
Ciekawostki o Lwowie
W kotlinie u zbiegu trzech krain geograficznych: wyÂżynnego Roztocza, sfalowanej pÂłyty Podola i podmokÂłego PobuÂża, na siedmiu wzgĂłrzach nad rzekÂą PeÂłtew leÂży LWĂW.
To wspaniaÂłe architektonicznie miasto rozwijaÂło siĂŞ przez wieki dziĂŞki stykowi wielu kultur, obyczajĂłw, religii i narodowoÂści. Prawa miejskie i przywilej skÂładu, nadane miastu przez krĂłla Kazimierza Wielkiego sprawiÂły, Âże kwitÂł tu handel, bogaciÂł siĂŞ i rozrastaÂł LwĂłw, w ktĂłrym powstawaÂły wspaniaÂłe budowle, rozwijaÂła siĂŞ nauka, kultura i sztuka. Nie byÂło na Âświecie drugiej takiej metropolii – ta wÂłaÂśnie, pod ktĂłrÂą kamieĂą wĂŞgielny poÂłoÂżyÂł Kazimierz Wielki, a w ktĂłrej trzysta lat póŸniej Jan Kazimierz przed cudownym obrazem Matki Boskiej ÂŁaskawej, zwanej DomagaliczowskÂą – swe sÂłynne Âśluby odprawiaÂł.
LwĂłw byÂł miastem – muzeum pod goÂłym niebem. ByÂło w nim 37 koÂścio³ów, 16 cerkwi,
6 synagog, 5 wyÂższych uczelni, 17 cmentarzy, 8 szpitali, 9 muzeĂłw i Galeria Narodowa. We Lwowie byÂła sÂłynna Panorama RacÂławicka, otwarta w roku 1894 na terenie TargĂłw Wschodnich
w setnÂą rocznicĂŞ bitwy. SpoÂśrĂłd wyÂższych uczelni Lwowa najbardziej znanymi byÂła Politechnika
i Uniwersytet im. Jana Kazimierza. WÂśrĂłd absolwentĂłw tych uczelni byli: Prezydent Ignacy MoÂścicki, generaÂłowie Kazimierz Sosnkowski i WÂładysÂław Sikorski, profesorowie nauk filozoficznych – Tadeusz KotarbiĂąski i WÂładysÂław Tatarkiewicz, twĂłrca lwowskiej szkoÂły matematycznej Stefan Banach, sÂłynny kartograf Eugeniusz Romer i wielu innych wspaniaÂłych postaci kultury, nauki i sztuki, ktĂłrych nazwiska weszÂły na staÂłe do naszej historii.
LwĂłw wielokrotnie broniÂł siĂŞ przed najazdami wojsk tureckich, tatarskich, kozackich, woÂłoskich, moskiewskich i szwedzkich. WÂłaÂśnie po jednej z takich walk w 1586 r. papieÂż Sykstus V dodaÂł do herbu Miasta swĂłj herb- trzy pagĂłrki z oÂśmioramiennÂą gwiazdÂą, ktĂłre trzyma w Âłapie lew z wielkiego Herbu Lwowa.
Podczas obrony Lwowa w 1918 r. zgin¹³ najmÂłodszy kawaler KrzyÂża Virtuti Militari – trzynastoletni AntoÂś Petrykiewicz. W roku 1920 marszaÂłek JĂłzef PiÂłsudski dodaÂł do herbu Miasta wyobraÂżenie tego wÂłaÂśnie KrzyÂża. Ze Lwowa, z bezimiennej mogiÂły na Cmentarzu OrlÂąt wydobyto prochy jednego z ObroĂącĂłw Miasta i uroczyÂście zÂłoÂżono w Grobie Nieznanego ÂŻoÂłnierza
w Warszawie (2.11.1925r.).
Po II Wojnie ÂŚwiatowej dewastacji i zniszczeniu ulegÂło wiele budynkĂłw: koÂścioÂły, biblioteki, muzea oraz cmentarze, w tym ObroĂącĂłw Lwowa. Odkopanie z gruzĂłw i Âśmieci oraz renowacje nagrobkĂłw, kaplicy i katakumb trwaÂły do roku 2005. Nie wrĂłciÂły na Cmentarz: kolumnada pomiĂŞdzy ÂŁukiem ChwaÂły a bocznymi pylonami – po 6 kolumn z kaÂżdej strony, dwa kamienne lwy, siedzÂące na postumentach po zewnĂŞtrznej stronie ÂŁuku ChwaÂły i posÂąg Matki Boskiej z maÂłym Panem Jezusem z Kaplicy Cmentarnej.
Na szarfie wokó³ wizerunku Herbu Lwowa widnieje napis: SEMPER FIDELIS – zawsze wierni. To zobowiÂązuje wszystkich Lwowian, bez wzglĂŞdu na czas jaki min¹³ od opuszczenia tego fascynujÂącego Miasta.
Halina Bogucka
http://www.ck105.koszalin.pl/data/files/56/22/5622823d2ebfd3c/Ciekawostki_o_Lwowie.doc
.
|
